Ruská Nová Ves to miejscowość położona w powiecie preszowskim, 1 km na wschód od Preszowa, trzeciego co do wielkości miasta Słowacji.
Od końca XIII wieku tereny te należały do szlacheckiego rodu Soós, ale nie było tu żadnego osadnictwa. Wieś wyodrębniła się z miejscowości Soľ (dzisiejsza dzielnica Solivar). Pierwsze wzmianki o jej mieszkańcach pochodzą z lat 1402 i 1419. Dowiadujemy się z nich, że część mieszkańców trudniła się pasterstwem owiec.
Wcześniejsza nazwa Nová Ves wynika z tego, że miejscowość powstała później niż sąsiednie wsie. W 1419 roku król Zygmunt Luksemburski nakazał przedstawicielom żupy szaryskiej rozstrzygnąć spory między tutejszymi poddanymi, z czego wynika, że osada musiała istnieć już wcześniej. W dokumentach z XIV i XV wieku występuje pod trzema węgierskimi nazwami.
Nazwa „Wyfalu” odpowiadała słowackiemu określeniu „Nová Ves”. Nazwy „Alsowyfalu” i „Felsowyfalu”, które pojawiają się w XV wieku i na początku XVI wieku, oznaczają niżej i wyżej położone części wsi. Z kolei „Soos Wyfalu” wskazuje na nazwisko właścicieli i pojawia się od połowy XVI wieku, co pozwala odróżnić tę konkretną wieś od noszących wcześniej tę samą nazwę miejscowości Pečovská Nová Ves, Chminianska Nová Ves i Drienovská Nová Ves. Pierwotna nazwa „Nová Ves”, której właściciele ziemscy używali w wersji węgierskiej, wskazywałaby, że tutejsza osada lub wieś jest młodsza od innych pobliskich miejscowości, położonych bardziej na zachód, na terenach dzisiejszej dzielnicy Solivar. Nová Ves nie jest wymieniana wśród wsi należących do rodziny Soósów w XIII i XIV wieku, o których zachowało się niemało wzmianek. Można z tego wnioskować, że powstała dopiero na przełomie XIV i XV wieku. Zbudowali ją zapewne mieszkańcy Solivaru i przybysze, wśród których było kilka rodzin wołoskich. W 1427 roku tutejsze gospodarstwa chłopskie, z wyjątkiem należącego do wójta, były opodatkowane od szesnastu port (porta była dawną jednostką podatkową wyznaczoną dla całego gospodarstwa chłopskiego, które w XIV i XV wieku było obrabiane przez jedną rodzinę, natomiast w XVI już przez jedną do czterech rodzin chłopskich), z czego można wnioskować, że Nová Ves była średniej wielkości miejscowością. W XIX wieku wieś była w posiadaniu rodu Dessewffy.
Ruská Nová Ves jest często odwiedzana przez turystów, ponieważ znajdują się tu ruiny Zamku Zbójnickiego (Zbojnínický hrad), skąd roztacza się widok na Ruską Novą Ves i Preszów. Pierwotnie zamek nosił nazwę Soľnohrad. Trzeba bowiem wiedzieć, że zamierzchłej przeszłości w odległości sześciu kilometrów od siebie znajdowały się aż dwa zamki noszące tę samą nazwę. Pierwszy stał na wzgórzu na południe od Solivaru i dziś nie ma po nim ani śladu, drugi zaś znajduje się na wzgórzu Zámek (661 m n.p.m.) w Górach Slańskich, nad miejscowością Ruská Nová Ves i pozostały z niego skromne ruiny.
Szlakiem można dojść do schroniska Chata Sova. W połowie drogi do schroniska znajduje się Chata Fricka.
W miejscowości znajduje się Wellness Club Placidus, kompleks nawiązujący swoją stylistyką do łaźni rzymskich. Na miejscu jest restauracja, można też skorzystać z noclegów w nowoczesnych komfortowych pokojach i delektować się wspaniałym widok na Preszów, okolice i Tatry.
